خالق تنهایی

بیمناکم از اینکه حتی آهنگ صدایت را فراموش کنم

بیمناکم میان خاطره های انباشته ذهنم دفن شوی

تا آنجا که دیگر حتی یادت هم سراغم نیاید

به تنهاییم قسم که من عاشقانه هایت را باور کردم

اما تو نخواستی که عشقم را بپذیری

هم من تنها شدم . هم تو به اجبار روزگار تنها شدی

من تنهاییم را دوست دارم چون بعد تو خودم خلقش کردم.

اما تو از تنهاییت بیزاری چون بعد من بارها طرد شدی

و تنهاییت را خلق کردند.

کلام : علی